( Karya :
Muslim )
Masa demi masa
Telah ku lalui
bersama mu
Kini tiba
saatnya aku harus pergi
Dengan
sebongkah amanah
Yang kau
titipkan padaku
Dulu katamu
Amanah itu
lampu
Di saat
kegelapan menyertai ku
Dulu kata mu
Amanah itu jembatan
Di saat aku
harus menyeberangi
Sungai-sungai
kekejaman zaman
Dan kini aku
bersimpuh
Di hadapan mu
entah untuk yang ke sekian kalinya
Karna ku tahu
Tanpa itu aku
bukanlah “aku”
Yang kau
inginkan
Tanpa itu
amanah mu
Terasa gunung
yang menimpaku
Karna itu ku
mohon
Ridhamu
menyertai ku
Bersama ayunan
langkah ku
Yang terus
menapaki titik sinar itu
Dan amanah mu
kan ku semai wahai guruku
Tidak ada komentar:
Posting Komentar